در هيچ خانه اي از خانه هاي صحابه، چهار نفر يافت نمي شود که پيامبرص را ديده باشند و همه شان صحابي باشند و بعضي شان پسر بعضي ديگر باشند به جز خانه ابوبکر، که اسماء و پدرش و پدربزرگش و پسرش، يعني پسر زبير هر چهار نفرشان، صحابي اند. خداوند از همه شان راضي باد!

ابوعبيده يكي از افرادي است كه خيلي زود وقبل از ديگران در ابتداء اسلام را پذيرفت او يكي از ده نفري است كه پيامبر صلي الله عليه وسلم به آنها مژده بهشت داده بود، احاديثي از پيامبر صلي الله عليه وسلم روايت كرده است ودر جنگهاي زيادي همراه پيامبر صلي الله عليه وسلم بوده است.

ام المؤمنين عايشه صديقه رضي الله عنها می گوید: ((خداوند بركت دهد آنچه را به او در دنيا داده است والبته پاداش آخرت بزرگتر است، من از پيامبر صلي الله عليه وسلم شنيده ام كه مي گفت: عبدالرحمن بن عوف در حالي كه به خود پيچيده ونشسته وارد بهشت خواهد شد)).

پيامبر صلي الله عليه وسلم مي گفت: ((هركسي دوست دارد به مردي نگاه كند كه وظيفه اش را انجام داده به طلحه نگاه كند)).

عايشه رضي الله عنها مي گويد: پيامبر صلي الله عليه وسلم در خانه اش به پهلو تكيه داده بود وساق پايش لخت بود. ابوبكر رضي الله عنه اجازه ورود به خانه را خواست ووارد شد پيغمبر صلي الله عليه وسلم همچنان تكيه داده بود، سپس عمر رضي الله عنه اجازه ورود خواست، پيامبر صلي الله عليه وسلم همچنان تكيه زده بود وبا آنها سخن مي گفت: بعد از آن عثمان رضي الله عنه اجازه ورود خواست وچون وارد شد پيامبر صلي الله عليه وسلم راست نشست ولباسهايش را مرتب كرد وبا او سخن گفت

سعيد بن زيد يكي از ده نفري است كه پيامبر صلي الله عليه وسلم به بهشتي بودن آنها گواهي داده است واو را از سابقين واولين وبدري است و از كساني است كه خداوند در قرآن فرموده است من از آنها و آنها از من خشنودم

معاذ رضی الله عنه در سال بیستم قبل از هجرت در خانواده ای با شرافت و محترم دیده به جهان گشود و در سن هجده سالگی با دعوت حضرت مصعب بن عمیر رضی الله عنه مشرف به دین اسلام شد. در بیعت عقبه حضور داشته و در غزوه بدر و تمامی غزوات در رکاب آن حضرت صلی الله علیه وسلم قهرمانانه جنگید.

روزي رسول اكرم صلي الله عليه وسلم با اصحابش نشسته بودند، سپس آن حضرت نگاهش را به آسمان دوخت وسكوت همه چيز را فرا گرفته بود، يارانش به او نگاه كردند منتظر بودند كه چه مي گويد: تا اينكه او نگاهش را به سوي آنها انداخت وفرمود: ((اكنون مردي از اهل بهشت برشما وارد مي شود))

عبدالشمس بن صخر، نوجواني از صدها نوجوان قبيله دوس عربي بود كه در گوشه اي از يمن سكونت داشت. كسي به او توجه نمي كرد زيرا يتيم و فقير بود. در دوازده سالگي از نعمت پدر محروم شد و مادرش به تنهايي سرپرستي او را به عهده گرفت. بيشتر كساني كه او را مي شناختند، جز با نام ابوهريره او را به نام ديگري صدا نمي زدند.

سلمان در خانوده ای زرتشتی در روستای جی از توابع اصفهان دیده به جهان گشود؛ پدرش یکی از ثروتمندان آن زمان و در عقاید زرتشتی سر سخت و متعصب بود .سلمان زمان کودکی اش را در ناز و نعمت و آسایش سپری کرد و چون به سن جوانی رسید به دستور پدر خدمتگذار آتش و متولی آتشکده گردید و شب و روز مواظب بود تا آتش آتشکده خاموش نشود.