یعقوب پسر اسحاق پسر ابراهیم، مادرش رفقه‌ی دختر بتوئیل پسر ناحور پسر آزر است که مؤرخان او را (تارح) می‌گفتند. ناحور برادر ابراهیم علیه السلام بود یعقوب پدر اسباط دوازدگانه‌ی بنی اسرائیل است. نسب بنی اسرائیلیان به او می‌رسد. نزد اهل تورات معروف است که خداوند او را اسرائیل نام نهاد ...

قوم نوح مدت زمانی طولانی به پرستش بت‌ها مشغول بودند وبت‌ها را به عنوان خدایانی گرفته بودند که از آن‌ها امید جلب خیر و دفع شر از خود را داشتند و در زندگی هر چیزی را به بت‌ها ارجاع می‌دادند و برحسب جهالت خويش و پیروی‌شان از هوای نفس‌، آن‌ها را با نام‌های ‌گوناگون می‌خواندند.

رابطه نسبی و خویشاوندی هرگز نمی تواند نجات دهنده انسان از عذاب و قهر الهی گردد ( انه لیس من اهلک ) همانطور که کنعان پسر نوح هلاک شد بلکه معیار اهلیت و رابطه نزد خداوند ایمان است.

اراده ی خدا بر این قرار گرفته که انسان در زمین به عبادت خدا بپردازد و در طول زندگی دنیایی اش مورد امتحان و آزمایش قرار گیرد تا سرانجام در آخرت به خانه اصلی اش یعنی بهشت بازگردد. شیطان بخاطر مهلتی که خدا به او داده تا قیامت دست از فریب و اغوای انسان بر نمی دارد و نهایت سعی خود را برای گمراه کردن انسان انجام می دهد اما تنها کاری که می تواند بکند وسوسه است و هیچ تسلطی بر انسان ندارد.

حضرت ابراهیم؛ و هاجره‌خاتون با هم ازدواج کردند و هاجره‌خاتون حامله گردید بعد از گذشت زمان معمول وضع حمل کرد و پسری زائید و او را به نام اسماعیل نامگذاری کردند. در این هنگام حضرت جبرئیل آمد و برای حضرت ابراهیم؛ وحی آورد که هاجره‌خاتون و پسرش را اسماعیل به ولایت حجاز ببرد و حضرت ابراهیم؛ به فرمان خداوند آنها را به محل بیت‌الله‌الحرام در حجاز برد. وحی آمد که ای ابراهیم؛ آنها را در اینجا بگذار و حضرت ابراهیم؛ آنها را در آنجا گذاشت و خودش به طرف فلسطین برگشت.

وَدَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ إِذْ يَحْكُمَانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِينَ فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ وَكُلًّا آتَيْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا .... (79-78) سوره أنبیا
( و ياد كن ) داود و سليمان را ، هنگامي كه درباره كشتزاري كه گوسفندان مردماني ، شبانگاهان در آن چريده و تباهش كرده بودند ، داوري مي كردند ، و ما شاهد داوري آنان بوديم .قضاوت را به سليمان فهمانديم ، و به هريك از آن دو داوري و دانش آموختيم.