دین مبین اسلام برای راحت جنسی و سیرآب کردن غریزه جنسی در حلال اهمیت خاصی قائل است ، اما برای آن آداب لطیف و نصایح ارزشمندی نیز قائل است که عبارتند از:

1- با بسم الله شروع کردن

هرچند شهوت طغیان کرده باشد و به اوج خود رسیده باشد اما نمی توان از بسم الله غفلت ورزید. و به مقدار بسم الله قابل کنترل خواهد بود در این باره رسول گرامی صلی الله علیه و سلم می فرمایند: (لو أن أحدکم إذا أراد أن یأتی أهله قال بسم الله اللهم جنبنا الشیطان و جنب الشیطان ما رزقتنا فإنه إن یقدر بینهما ولد فی ذلک لم یضره شیطان أبدا)

هرگاه یکی از شما هنگامی که اراده نزدیک شدن به اهل خود کرد گفت: بنام الله شروع می کنم یا الله شیطان را از ما دور بگردان و شیطان را از آنچه نصیب ما کرده ای دور بگردان ، پس اگر فرزندی در این عمل تقدیر آنها کرده است شیطان به او هرگز ضرر نمی رساند.

2- ستر

بعضی از مردان حلاوت و لذت جماع نمی چشند مگر آنکه زن خود را لخت کنند و اعتقاد دارند آنکه این عمل جائز است.

باید آهسته درگوش او بگویم صحیح است آنکه جائز است اما باید بداند آنکه زن در این موقع و در حالت لختی آرامش روحی و راحت روانی ندارد ، غافل از آنکه این کیفیت صفت مقاربت حیوانی است.

در این باره رسول گرامی صلی الله علیه و سلم می فرمایند: (إذا أتی أحدکم أهله فلیستترا و لا یتجردا تجرد العیرین)

هنگامی که یکی از شما می خواهد به اهل خود نزدیک شود پس باید خود را ستر کنند و لخت نکنند ، لخت دو الاغ.

ام المومنین سیده عائشه رضی الله عنها از همبستری با رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت می کند و می فرماید: (ما رآها منی و لا رأیتها منه) أی العورة . رواه البخاری.

رسول الله هرگز ندید آنرا از من و هرگز من ندیدن آن را از او (یعنی عورت).

3- توجه کردن به مقدمات جماع و آمادگی برای استعداد جنسی و در نظر گرفتن موقعیت مناسب برای آن.

در حدیث از رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت شده است: سه چیز ناتوانی و عجز مرد را می رساند:

1) ملاقات می کند با کسی که دوست دارد آنکه با او آشنا شود ، پس از او جدا می شود قبل از آنکه اسم او و نسب او بداند.

2) کسی که به او اکرام و تفضل می کند ، سپس اکرام او برآورد می کند.

3) مردی که همبستر می شود با کنیزک یا همسر خود پس با او نزدیکی می کند قبل از آنکه با او صحبت کند و مؤانسه و مضاجعه نماید (یعنی عشق بازی کند) پس قضا حاجتش از او می کند قبل از آنکه زن از او قضاء حاجتش کند.

در حدیث دیگر از رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت شده که می فرمایند: (لا یقعنّ أحد علی امرأته کما تقع البهیمة و لیکن بینها رسول قیل و ما الرسول؟ قال: القبلة و الکلام) رواه الدیلمی

واقع نشود احدی بر همسر خود واقع شدن حیوان ، تا آنکه بین آنها رسول (ارتباط) باشد. گفته شد چیست رسول؟ فرمودند: بوسه بازی و کلام (صحبت عاشقانه و مهیج و تحریک برانگیز).

4- برای مرد و زن هرگز لایق و شایسته نیست آنکه آنچه بین آنها از بازی های زناشوئی جریان پیدا می کند برای دیگران حکایت کنند و پرده ستر خود را پاره نمایند ، زیرا حفظ اسرار زناشوئی واجب است ، بخصوص چنین اسراری که متعلق به حریم حرمت و عرض طرفین دارد . باید بعد از ایمان ، مقدس ترین مقدسات نزد زن و شوهر اسرار زناشوئی آنها باشد زیرا تساهل در حفاظت از چنین سرّی دلالت بر ضعف عقل و خباثت ضمیر و فرومایگی اخلاقی و تعمد آزار رسانی به زن دارد چرا که بزرگترین آسیبی است که از ناحیه شوهر به زن و خانواده زن وارد می شود.

می توان گفت که کمترین چیز در آن گسستن عهد و پیمان زوجیت است در صورتی که آن قویترین و محکم ترین مواثیق و عهود است.و این خیانتی است که ایجاد شقاق محل وفاق و تنفر مکان الفت و وحشت و رعب مکان أنس می کند.بخاطر ضرر عظیم آن است که شریعت آن را تحریم و فاعل آن مورد ذم و سرزنش قرار داده است.

امام مسلم و ابوداود و غیره از رسول گرامی صلی الله علیه و سلم روایت می کنند آنکه فرمودند: ( إن من شر الناس عند الله منزلة یوم القیامة الرجل یفضی إلی امرأته و تفضی إلیه ثم ینشر أحدهما سرّ صاحبه)
همانا پست ترین انسانها در روز قیامت نزد خدای متعال از جهت منزلت مردی است که قضای حاجتش با زنش می کند و زنی که قضای حاجت خود با شوهرش می کند سپس یکی از آنها اسرار دیگری فاش و منتشر می کند.

........................................................
بر گرفته از کتاب آداب اسلام در نظام خانواده
نویسنده: شیخ میر عبدالله تخت دار رحمه الله
تهیه و تنظیم: سایت مدرسه اسماعیلیه