« وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » مـؤمنان را نسزد كه همگي بيرون روند (‌و براي فراگرفتن معارف اسلامي عازم مراكز علمي اسلامي بشوند)‌. بـايد كـه از هر قوم و قبيله‌اي‌، عدّه‌اي بروند (‌و در تـحصيل علوم ديني تلاش كنند) تا با تعليمات اسلامي آشنا گردند، و هنگامي كه به سوي قوم و قبيلۀ خود برگشتند (‌به تعليم مـردمـان بـپردازنـد و ارشـادشان كنند و) آنـان را (‌از مخالفت فرمان پروردگار) بترسانند تا خودداري كنند

توصیه های شیخ عبدالرحیم خطیبی در مورد تربیت فرزندان و استحکام رابطه والدین و فرزندان | مقالات 28 آذر 1392
توصیه های شیخ عبدالرحیم خطیبی در مورد تربیت فرزندان و استحکام رابطه والدین و فرزندان


توصیه های شیخ عبدالرحیم خطیبی در مورد تربیت فرزندان و استحکام رابطه والدین و فرزندان:


1. تدرج در تربیت


2.عادت دادن فرزند به اخلاقیات نیکو و مبارزه با اخلاقیات نا درست


3. ترغیب و ترهیب فرزندان به کارهای خوب و نیک و برحذر داشتن آنها از خطراتی که آنها را تهدید میکند.


4. دعا در حق اولاد و بیمه کردن آنها در مقابل مشکلات جسمی و روحی :دعا امری زیر بنایی است. یک معالجه اولیه است. نفرین والدین هم در حق فرزندان اجابت میشود.


5.محبت نسبت به اولاد و اظهار آن : نه اینکه فقط در قلب باشد بلکه باید نثار فرزندان گردد.چون انسان بالفطره تشنه محبت است.


6. احترام نسبت به شخصیت فرزند و عدم تحقیر کردن و سرکوفت زدن : هیچ انسانی از سرزنش استقبال نمیکند . به اولاد احترام بگذاریم تا آنان نیز به والدین احترام بگذارند. همچنین والدین باید به یکدیگر احترام بگذارند چون آنان معلم اولیه کودکان هستن.


7.رعایت اعتدال در برخورد با آنان: نه خیلی خشک با آنان برخورد شود و نه خیلی نرم. چون باعث خانه گریزی فرزندان میگردد و روابط را تیره میکند.


8.نگه داشتن فرزندان در محیط خانه : چون بیرون رفتن فرزند باعث خطرات بیشتر میشود و در معرض فتنه قرار میگیرند. والدین باید جو خانه را خیلی دل انگیز قرار دهند تا فرزند دلش نخواهد که از خانه خارج شود.
رفت و آمد فرزند هم باید کنترل گردد.


9.کنترل دوستان اولاد :چون آنان بر شخصیت فرزند تاثیر میگذارند. دین و آیین و عقیده و اخلاق فرزند تحت تاثیر دوست قرار میگیرد.پس مواظب دوستان ناباب باشیم چون شیطان قدم به قدم وارد میشود .


10.رفاقت و دوستی والدین با فرزندان :باید والدین رابطه دوستی با اولاد خود برقرار کنند تا فرزندان به آنان اعتماد و در مسایل مختلف با آنان صحبت و مشورت کنند.


11. مراقبت از اولاد: اما نه به این معنا که فرزندان سایه سنگین والدین را احساس کنند. نه اهمال به خرج دهند و نه شدت


12. والدین الگو و اسوه اولاد هستن: اولاد سایه والدین اند ، اگر آنان کج باشند فرزند نیز کج میشود و دچار انحراف میگردد . پس مبادا با رفتارش فرزندانش را گمراه کند.


13.سرمایه گذاری روی فرزند اول . چون این فرزند اگر خوب تربیت شود بر بقیه اولاد تاثیر مثبت میگذارد.


14. ارتباط دادن آنها با نماز و مسجد و قرآن : اگر آنان را در این مثلث قرار دهیم بیمه میگردند و از خطرات مصون میمانند .


15. موعظه و نصیحت کردن آنان به شیوه نیکو : این را با سرزنش و سرکوفت اشتباه نگیریم.نصیحت بر روحیه آنان تاثیر میگذارد.


16.ارتباط دادن آنان به علم و اذکار و ادعیه : برای آنان کتابخانه ای بسازیم.


17.اعتدال در رفتار در تمام زمینه ها: خیلی از مشکلات ما بخاطر عدم تعادل در رفتارمان است . نه بسیار محبت کنیم نه کم . نه خشکی زیاد که کودک خرد شود و نه خیلی نرم که فرزند سوءاستفاده کند و گستاخ شود.فرزند نباید عقده ای بار بیاید. نباید محبت زیادی باعث شود که آنان را مکلف به وظایف شان نکنیم.اعتماد داشتن به او در حد تعادل تا بتواند شخصیت متکاملی داشته باشد در جامعه . اسراف و بخل در جنبه های مالی ، اگر فرزند را به ولخرجی عادت دهیم دچار انحراف میشود و اگر نسبت به او بخیل باشیم باز هم منحرف میگردد.


فرزندان صالح صدقه جاریه ما هستند ، پس در تربیت آنان دقیق باشیم.

.................
منبع: انجمن خیریه اهل سنت بندرعباس
بازديد:2033| نظر(0)

نظرسنجی

عالي
خوب
متوسط
می پسندم


آمار بازدیدکنندگان
جستجو در سایت