هفتمین مساله که جزء آثار گناه به حساب می آورند اختلاف واز هم پاشیدگی جامعه است. در حدیثی که ابن عمر آن را از رسول خدا صلی الله علیه وسلم روایت می کند آمده است که رسول خدا فرمودند: « وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، مَا تَوَادَّ اثنَانِ فَفُرِّقَ بَيْنَهُمَا، إِلَّا بِذَنْبٍ يُحْدِثُهُ أَحَدُهُمَا» پیامبر خدا دراین حدیث بیان می فرمایند که اگر بین دونفری که با هم دوست بودند اختلاف بوجود آمد بدانید بخاطر گناه وخطا ومعصیتی است که در بین دو نفر ایجاد شده است. و در اول این حدیث پیامبر قسم یاد می فرماید واین نشان دهنده این است که این موضوع چقدر مهم است. در این حدیث پیامبرنوع گناه را هم مشخص نمی کند بلکه می فرماید هر نوع گناه و ذنبی که بین دو نفر واقع شود سبب تفرقه واختلاف می گردد.
اختلاف و تفرقه اگر دربین امت و افراد جامعه واقع شد دیگر باید چهار تکبیر آن جامعه را خواند ببیند سروران عزیز رسول خدا در بدو ورودشان به مدینه منوره اولین کاری که انجام داد بعد از درست نمودن مسجد پیوند اخوت وبرادری دربین انصار و مهاجرین را برقرار ساخت جالب اینجاست که حتی رسول خدا با یهودیان هم پیمان صلح بست رسول خدا امت را از تفرقه ودودستگی برحذر می داشت و همیشه به اصحاب گوشزد می نمود که تفرقه را کنار بگذارید که سبب از بین رفتن جامعه خواهد شد. در بسیاری از غزوات هرگاه اختلافی دربین اصحاب رخ می داد پیامبر سریعا وارد عمل می شد، تفرقه هایی که گاها منافقان آتش آن را شعله ور می ساختند را با تدبیر خود خاموش می کرد. عزیزانم برنامه ای که امروز جامعه کفر برعلیه مسلمین دارند فقط ایجاد تفرقه ودو دستگی در بین امت اسلامی است به هر نحوی که بتوانند این کار را انجام می دهند و از هیچ امری هم دریغ نمی ورزند وبسیاری از افراد ساده لوح هم در این دسیسه گرفتار می شوند.
دشمنان به خوبی درک کرده اند که وحدت واتحاد و یکپارچگی امت اسلام شیرازه آنان را از هم می پاشد و شوکت پوشالی آنان را درهم می شکند و چه جالب خودشان (یهود ونصاری) اختلافات شان را کنار گذاشتند وبر علیه اسلام ومسلمین دندان گرد نمودند، بخود آییم کاری نکنیم که آب را به آسیاب دشمن بریزیم چه خواسته چه ناخواسته در دام این گرگ صفتان گرفتار شویم، به هوش باشیم تا اسلام عزیزمان راحفظ کنیم وشوکت وبزرگی اسلام را به دنیا نشان دهیم .
وحدت آنقدر مهم است که حتی رسول خدا صلی الله علیه وسلم در نماز هم مسلمین را به صف می نمود و می گفت اختلاف نداشته باشید درحدیثی که نعمان بن بشیر از رسول خدا روایت می کند این مساله برای ما بهتر هویدا وروشن می گردد.
عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ رضي الله عنهما يَقُولُ: أَقْبَلَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَى النَّاسِ بِوَجْهِهِ، فَقَالَ: «أَقِيمُوا صُفُوفَكُم (ثلاثًا)، وَاللّهِ لَتُقِيمُنَّ صُفُوفَكُم أَوْ لَيُخَالِفَنَّ اللّهُ بَيْنَ قُلُوبِكُم» قَالَ: فَرَأَيْتُ الرَّجُلَ يُلْزِقُ مَنْكِبَهُ بِمَنْكِبِ صَاحِبِهِ، وَرُكْبَتَهُ بِرُكْبَةِ صَاحِبِهِ، وَكَعْبَهُ بِكَعْبِهِ.
نعمان می گوید که رسول خدا به مردم رو می نمود و فرمود: صفهایتان را درست نمایید (سه مرتبه این امر را تکرار کرد که دال بر تاکید واهمیت راست بودن صفوف است) بعد پیامبر قسم یاد می فرمایند که صفهایتان را درست کنید یا اینکه خداوند متعال در بین شما اختلاف می اندازد نمعان می گوید: دیدم که افراد دوش خود را به دوش برادر (بغل دستیش ) و زانو به زانو وکعب به کعب رفیقش چسپانیده بودند. این است اهمیت وحدت واتحاد حتی در نماز که مردم با هم در کنارهم باشند.
تفرقه از دیگاه اسلام بسیار بد ومذموم است در متون اسلامی ما بر اهمیت وحدت واتحاد تاکید شده است تا جایی که خداوند متعال به آن در قرآن کریم اشاره نموده است: «واعتصموا بحبل الله جمیعا ولاتفرقو ا» یا در جای دیگر می فرماید: «ولا تنازعوا فتفشلوا وتذهب ريحكم» در حدیثی رسول خدا صلی الله علیه وسلم در مورد مساله وحدت و اتحاد امت ودوری نمودن از تفرقه می فرماید : (إن الله يرضى لكم أن تعتصموا بحبل الله جميعاً ولا تفرقوا) وقال - صلى الله عليه وسلم - : (عليكم بالجماعة وإياكم والفُرقة، فإن الشيطان مع الواحد وهو من الاثنين أبعد، من أراد بُحبوحة الجنّة فليلزمِ الجماعة) .
چه زیباست گفتار رسول خدا صلی الله علیه وسلم ،در این دو حدیث پیامبر خدا اهمیت وحدت را بیان می نمایند در حدیث اولی رضایت خدا را در وحدت ودر حدیث دوم لازمه رفتن انسان به بهشت را در پرهیز نمودن از اختلاف و تفرقه می داند ما هم به تأسی از آن رسول رحمت ، همه مسلمانان را با هرنوع رنگ وایده وزبان ومذهب دعوت به وحدت ویکپارچگی می نمایم واز تفرقه واختلاف ولو هم بسیار کوچک خودمان ومسلمانان را پرهیز و برحذر می داریم چون به این امر اذعان داریم که اختلاف باعث فشل و ازبین رفتن جامعه خواهد شد.
هشتمین مساله که علما آن را جزء ضرر های گناه ومعاصی می دانند شکست خوردن مسلمانان در میادین جنگ از کفار است ما هیچ وقت به تعداد وعده بر کفار پیروز نشدیم بلکه آن نیروی ایمان بود که مسلمانان را به پیروزی می رسانید «کم من فئه غلبت فئه کثیره باذن الله» یا «ومارمیت اذ رمیت ولکن الله رمی» ودیگر آیات همه گواهی براین می دهد که مسلمانان با نیروی ایمان پیروز می شدند.
جنگ بدر را نگاه کنیم چرا مسلمان پیروز شدن تعداد 313 نفر در مقابل 950 نفر، جنگ خلفای راشدین با ایران و روم همه حکایت از ایمان یاران رسول خدا دارد اما در جنگ احد که فقط یک جا خلاف رسول خدا نمودند وتنگه را رها کردند چه بلایی بر سر مسلمین آمد نزدیک بود که اسلام ومسلمین شکست سختی متحمل بشوند رسول خدا در این جنگ زخمی شد همه مصایب به سبب یک چیز بود وآن اینکه آنها خلاف نمودند.
خداوند متعال در این مورد اشاره بسیار جالبی دارد آنجا که می فرماید : «اوَلَمَّا أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» ( 165) آل عمران
آیا به ناله افتادید هنگامی که مصیبتی (در جنگ احد) به شما دست داده است ومی گوید این کشتار و فرار از کجاست و حال آنکه در جنگ بدر دوبرابر آن پیروزی کسب نمودید بگو این شکست خوردن از جانب خود شماست و نتیجه تمرد وسرپیچی از دستور رسول خداست بی گمان خداوند بر همه چیز تواناست وپیروزی وشکست در حیطه قدرت اوست.
در این آیه خداوند متعال اشاره به این دارد که نتیجه نافرمانی ضرری بود که مسلمانان آن را دیدند.
در غزوه ی حنین به همین صورت آنها به تعداد نفراتشان مغرور شدند خداوند در وهله اول آنان را متوجه ساخت آنجا که بارانی از تیر مثل مورو ملخ بر سر مسلمین فرو ریخت اما به ناگه به خود آمدند خدا را به فریاد طلبیدند پس گناه ونافرمانی حتی در میادین جنگ هم تاثیر گذار است.
صلاح الدین ایوبی با نیروی ایمان توانست قدس عزیز را از دست صلیبیان نجات دهد با دعا وتضرع و خواندن نماز شب پیروزی نصیب او شد.
بزرگان واصحاب رسول خدا وقتی به جهاد می رفتند و جایی را فتح می نمودند به گریه می افتادند، داستان معروفی از صحابی جلیل القدر اباالدرداء است که خالی از لطف نیست خدمت سروران عزیز بازگو نمایم .
عَنْ جُبَيْرِ بْنِ نُفيرٍ قَالَ: لَمَّا فُتِحَتْ قُبْرُسُ، وَفُرِّقَ بَيْنَ أَهْلِهَا، فَبَكَى بَعضُهُم إِلَى بَعْضٍ، رَأَيْتُ أَبَا الدَّرْدَاءِ جَالِسًا وَحْدَهُ يَبْكِي؛ فَقُلْتُ: يَا أَبَا الدَّرْدَاءِ، مَا يُبْكِيكَ فِي يَوْمٍ أَعَزَّ اللّهُ فِيهِ الإِسْلَامَ وَأَهْلَهُ؟! قَالَ: وَيْحَكَ يَا جُبَيْرُ، مَا أَهْوَنَ الخَلْقَ عَلَى اللّهِ! إِذَا هُمْ تَرَكُوا أَمْرَهُ؛ بَيْنَا هِيَ أُمَّةٌ قَاهِرَةٌ ظَاهِرَةٌ لَهُمُ المُلْكُ، تَرَكُوا أَمْرَ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ، فَصَارُوا إِلَى مَا تَرَى
در اینجا ابی الدرداء این مساله را برای ما کاملا روشن می سازد که سبب شکست و هلاکت در نافرمانی از دستورات الهی است، وعزت و پیروزی در اطاعت نمودن از فرامین او .


نویسنده: شیخ ابراهیم ابراهیمی (مدرس مدرسه اسماعیلیه)