در نظام آفرینش هر چیزی آغازی و شروعی دارد و هر آغازی آداب و رسوم ویژه خویش را اعلام می دارد. راز و رمز توفیق و پیروزی در هر آغازی ورود صحیح و بهره برداری به هنگام و به موقع از آن است و طبیعت آغاز سال دارد و آن بهار است که با طلوع و غروب خورشید ، گرما ، سرما ، باد و باران حرکت و گردش معتدل و ملایم و شب و روز مناسبت دارد .

همینطور که اهل بازار و تجار برای خود سال مالی دارند که در کشور ما پایان اسفندماه است و در این ماه همه هزینه ها و درآمدها و بدهکاریها و بستانکاریها را ارزیابی و محاسبه کرده و طراز حساب خویش را اعلام می دارند ، ایام نوروز نیز در ایران سابقه کهن و قدیمی دارد و در آن زمان احساسات و عواطف بیشتر مردم برانگیخته می شود و بویژه هفته احسان و نیکوکاری که در پیشاپیش نوروز و درهفته پایانی اسفند مخصوصا بعد از انقلاب اسلامی در ایران برگزار می شود، سنت حسنه و بسیارخوبی بوده و در واقع یک فرصت مغتنمی است برای باقیات صالحات و این عملی است ستودنی.

به هر حال فصل بهار فصل تجدید حیات و زندگی از سر گرفتن زمین ما است و فصل نشاط و خرمی زمین است. فصلی است که زمین در شرایط تازه و جدیدی که بر اثر بارندگیهای زمستان قرار گرفته ، مستعد می شود و بزرگترین موهبت های الهی یعنی حیات و زندگی به او اضافه می شود.

نوروز و آغاز سال نو برای تجدید قوای جسمی و زندگی مادی بسیار مهم است اما در کنار آن برای مؤمن بهار قلب و فصل تجدید حیات قرآن در دل اهل ایمان، ماه مبارک رمضان است که امید است از نفحات و نسیم آن به فضل الهی همیشه و در طول سال برخوردار باشیم ،‌ اما هر چند عبادات و تقرب ما بسوی خداوند در ماه مبارک رمضان مهم است اما نباید از عبادت در دیگر ایام سال و درس گرفتن از سلیر دیده های الهی مثل نوروز و درسی که از آن می توان آموخت غافل گیر باشیم .

در قرآن کریم مکرر از این تجدید حیاتی که برای زمین رخ می دهد یادشده و برای درس گرفتن هر یک از فرزندان زمین از گیاهان و حیوانات و پرندگان و انسان از این فصل حیاتبخش اشاراتی وجود دارد.

گلها و سبزه ها خود را در این فصل به کمال رشد رسانده و به حد اعلی خود را طراوت می دهند. حیوانات و پرندگان خود را به آب و علف می رسانند و جست و خیزی می کنند و آدمیان با گردش و تفرج و تفریح در دل سبزه ها و طبیعت در ایام نوروز شادی و نشاط مضاعف پیدا می کنند.

بامدادان که تفاوت نکند لیل و نهار / خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار

اما آنچه حائز اهمیت است می بایست برای ما منشاء تفکر و اندیشیدن باشد اینکه باگذشت یک سال از عمر و افزون شدن سالی دیگر بر دفتر عمرمان کارنامه معنوی و عملکرد دینی و اجتماعی و خلق و خوی مان را بررسی و احتساب نموده و بار دیگر آن حدیث نبوی و فرمایش گهربار حضرت رسول (ص) با آن ژرفای عمیقش را ملکه ذهن خود قرار دهیم که (حاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا) (و وزنو اعمالکم قبل از توزن علیکم ) و (موتوا قبل ان تموتوا)

آری دوستان این که کی بودیم و کی هستیم و چگونه باید باشیم در واقع انشاءا... یک انقلاب و تحول و دگرگونی بنیادی و اساسی درخود ایجاد نمائیم تا به فضل الهی در بستر و شاکله تهذیب و تزکیه نفس قرار بگیریم .

......................................
نویسنده: میرهاشم فقیهی