« وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » مـؤمنان را نسزد كه همگي بيرون روند (‌و براي فراگرفتن معارف اسلامي عازم مراكز علمي اسلامي بشوند)‌. بـايد كـه از هر قوم و قبيله‌اي‌، عدّه‌اي بروند (‌و در تـحصيل علوم ديني تلاش كنند) تا با تعليمات اسلامي آشنا گردند، و هنگامي كه به سوي قوم و قبيلۀ خود برگشتند (‌به تعليم مـردمـان بـپردازنـد و ارشـادشان كنند و) آنـان را (‌از مخالفت فرمان پروردگار) بترسانند تا خودداري كنند

شیخ محمد فقیهی | مشاهیر اهل سنت جنوب 6 فروردين 1389
شیخ محمد فقیهی شیخ محمد فقیهی فرزند مولانا شیخ احمد فقیهی مفتی اعظم اهل سنت اوز در سال 1280 هـ . ش در اوز دیده به جهان گشود . ابتدا در محضر پدر بزرگوارش شیخ احمد فقیهی به تحصیل علم پرداخت. آن بزرگوار برای تکمیل علم فرزندش او را برای تلمذ ابتدا به بندرلنگه وسپس به مکه مکرمه اعزام نمود.

شیخ محمد فقیهی تحصیلات خود را تا مرحله اجتهاد پیش برد وپند سال بعد به مصر عزیمت نمود ودر دانشگاه الأزهر قاهره از محضر اساتید وعلمای بزرگ آن زمان بهره برد. وبر معارف اسلامی مسلط و در مکاتب دینی و فلسفی صاحب نظر گردید. پس از آن مدتی را در کشور هندوستان سپری کرد وبه مطالعه مکاتب دینی هند پرداخت ودر پایان به اوز مراجعت نمود.

وی پس از رحلت پدر بزرگوارش زمام امور شرعی مردم را عهده دار شد واز همان ابتدا جدایی دین از سیاست را مردود دانست ودر حل مشکلات مردم از هیپ تلاشی فروگذار نبود.

وی با رعایت اعتدال در تغذیه وانجام ورزش روزانه مانند کوهنوردی وپیاده روی توانست اکثر عمر خود را در سلامتی سپری کند.

او در تصمیم گیری و انجام امور هیچگاه مردد نبود ودر عزیمت به روستاها و شهرها برای حل و فصل مشکلات مردم همواره آماده بود وبا هر نوع وسیله ای برای تحقق آن اقدام می نمود.

حاج شیخ محمد فقیهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با تأسیس مدرسه دینی احمدیه مردم وعلی الخصوص جوانان را هر چه بیشتر با اهداف عالیه اسلام آشنا ساخت. شیخ دارای تألیفات متعدد بود که بعضی از آنها به چاپ رسیده است.

شیخ همیشه خواهان وحدت ومعتقد به کرامت انسانها بود ، هیچ احدی نمی تواند ادعا کند که از وی حرف درشتی شنیده باشد و حتی نهی از منکر را طوری بیان می کرد که بر کسی سخت نیاید.

شیخ سرانجام پس از یک سال که در بستر غنوده بود در صبح سرد بارانی روز سه شنبه 7/11/1382 با دنیای فانی وداع کرد.

هر چند فراق غمناک این عالم متقی آنچنان دردناک است که هیچ مرحمی را یارای التیام آن نیست اما خاطره ارشادات و راهنمایی های آن بزرگوار تسلی بخش جان وروان مردم اهل سنت خطه فارس است.

رحمت حق و مغفرت خدا نثار روح ایشان باد
بازديد:3341| نظر(5)

نظرسنجی

عالي
خوب
متوسط
می پسندم


آمار بازدیدکنندگان
جستجو در سایت