برادر و خواهر محترم!

دین اسلام كامل و جامع است و در هر زمینه آداب و احكام لازم را بیان داشته است، حتى در زمینه‌ی زناشویی، شرم مانع بیان حق نشده است. پیامك‌هایی در استفتاء از مسائل زناشویی مرا بر آن وا داشت تا آداب زناشویی را به صورت مختصر به خوانندگان محترم تقدیم دارم.

زناشویی نوعی عبادت است و بر خلاف پندار برخی جهال، تنها عملی حیوانی نیست و هم‌چنان كه انسان در حال خورد و نوش حیوان نمی‌گردد و از ایمان خارج نمی‌شود، در حال هم‌بستری هم قضیه چنین است؛ اما تفاوت مسلمان با كافر و یا حیوان این است كه او كارهای خود را مطابق با قانون و موازین شرعی انجام می‌دهد.

در این مقاله‌ی مختصر، نخست محرمات زناشویی، و سپس سنت‌ها و آداب آن بیان می‌شود.

حرام اول: مجامعت در سوراخ عقب (دُبر):

زناشویی در دبر حرام و خلاف فطرت است. پیامبر صلىٰ الله علیه وسلم می‌فرماید: «لعن الله الذین یأتون النساء فی محاشهن»؛ خدا نفرین كرده بر اشخاصی كه با زنان در دبرهای‌شان مجامعت می‌كنند. (رواه الطبرانی فی الأوسط و ابن عدی وهو حدیث صحیح)

و نیز می‌فرماید: «مَلْعُونٌ مَنْ أَتَى امْرَأَتَهُ فِی دُبُرِهَا»؛ هر كس كه از سوراخ پشت زنش استفاده‌ی جنسی كند، ملعون است؛ یعنی: از رحمت و رضای خدا محروم است. (ابوداوود: 2162؛ مسند احمد: 9733، 10206)

حرام دوم: مجامعت در روزهای قاعدگی (حیض):

الله تعالىٰ می‌فرماید: «وَیَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ» [البقرة/222]؛ از تو در باره عادت ماهانه می‏پرسند، بگو: آن رنجی است، پس هنگام عادت ماهانه از [آمیزش با] زنان كناره گیری كنید.

در حدیث آمده است: «مَنْ أَتَىٰ حَائِضاً أَوِ امْرَأَةً فِى دُبُرِهَا أَوْ كَاهِناً فَصَدَّقَهُ بِمَا یَقُولُ فَقَدْ كَفَرَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ»؛ هر كسی با زنی كه در حال خون‌ریزی است یا در سوراخ پشت آن هم‌بستری كند، یا پیش كاهن (كسی كه از امور آینده خبر می‌دهد) برود و سخنان او را باور كند، پس به دین محمد كفر ورزیده است. (ترمذی: 135؛ ابن ماجه: 639)

لازم به یادآوری است كه در ایام قاعدگی فقط عمل جنسی حرام است و بوسه گرفتن و سایر تلذذات از زن حلال می‌باشد.

حرام سوم: افشای عمل زناشویی و متعلقات آن:

حرام است كه مرد یا زن عمل جنسی و سخنان مربوط به آن و تلذذ از یك‌دیگر را پیش دوستان افشا كنند. پیامبر صلىٰ الله علیه وسلم می‌فرماید: «إِنَّ مِنْ أَشَرِّ النَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ مَنْزِلَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ الرَّجُلَ یُفْضِى إِلَى امْرَأَتِهِ وَتُفْضِى إِلَیْهِ ثُمَّ یَنْشُرُ سِرَّهَا»؛ از بدترین مردم نزد خدا، مردی است كه با زن خود هم‌بستر می‌شود، سپس راز وی را فاش می‌كند. (صحیح مسلم: 1437)

حرام چهارم: لیسیدن رطوبات اعضای تناسلی یك‌دیگر:

لیسیدن آب آلت یك‌دیگر حرام است؛ چون این آب مثل ادرار نجس می‌باشد و نوشیدن مایع نجس حرام است و اگر لیسیدن بدون فرو بردن آب آلت باشد، باز هم افراط در هم‌بستری و تقلید از غربیان می‌باشد واجبار یك‌دیگر بر این امر غیر فطری جایز نیست و شایسته نیست زبان مسلمان كه آله‌ی ذكر و تلاوت است، با محل نجاست تماس پیدا كند.

حرام پنجم: زنای خیالی:

جایز نیست كه مرد، هنگام مجامعت با زوجه‌ی خود زن غریبه‌ای را تصور كند و یا زن، مرد اجنبی را در خیال آورد.

آداب و سنت‌های هم‌بستری

1- نیت پاك‌دامنی وتناسل از هم‌بستری:

هر یك از زوجین هدفشان از هم‌بستری حفاظت از زنا وفحشا، توالد و تناسل باشد و در اصل هدف از ازدواج همین است. هم‌بستری با نیت فوق موجب اجر و ثواب است و بدون از آن چون به عفت و پاك‌دامنی زوجین كمك می‌كند، امید است كه موجب اجر و ثواب باشد. پیامبر صلىٰ الله علیه وسلم می‌فرماید:‌ «... وَفِى بُضْعِ أَحَدِكُمْ صَدَقَةٌ». قَالُوا: یَا رَسُولَ اللَّهِ! أَیَأْتِى أَحَدُنَا شَهْوَتَهُ وَیَكُونُ لَهُ فِیهَا أَجْرٌ؟ قَالَ: «أَرَأَیْتُمْ لَوْ وَضَعَهَا فِى حَرَامٍ أَكَانَ عَلَیْهِ فِیهَا وِزْرٌ؟ فَكَذَلِكَ إِذَا وَضَعَهَا فِى الْحَلاَلِ كَانَ لَهُ أَجْرٌ»؛ هم‌بستری با زن نوعی صدقه‌دادن است. اصحاب گفتند: ای پیامبر خدا! هرگاه یكی از ما شهوت خود را برآورده می‌سازد، در آن اجر و ثواب است؟ پیامبر صلى الله علیه وسلم فرمود: آیا اگر قضای شهوت خود را در حرام می‌نهاد، بر او گناهی نمی‌بود؟ همین طور است اگر آن را در حلال بنهد، دارای اجر خواهد بود. (صحیح مسلم: 1006)

2- ملاعبت و ملاطفت:

مستحب است كه مرد پیش از هم‌بستری، شهوت زن را تحریك كند، به هر وسیله‌ای كه وی تحریك می‌شود از قبیل بوسه گرفتن و مكیدن زبان وی و چسباندن بدن به بدن و استعمال خوشبویی و .... تا زن هم از مجامعت لذت ببرد. و اگر پیش از تحریك زن مشغول به هم‌بستری شود، غالباً پس از انزال مرد، شهوت زن تسكین نمی‌یابد و لذت كامل نمی‌برد. جابر بن عبدالله می‌گوید: «نَهَىٰ رسول الله صلىٰ الله علیه وسلم عَنِ المُوَاقَعَةِ قَبْلَ المُلاَعَبَةِ»؛ پیامبر صلىٰ الله علیه وسلم از مجامعت پیش از ملاعبت باز داشته است. و در حدیث دیگر می‌فرماید: «لا یقعن أحدكم علىٰ امرأته كما تقع البهیمة، ولیكن بینهما رسول.» قیل: وما الرسول یا رسول الله؟ قال: «القبلة والكلام»؛ نباید هیچ یك از شما بر زنش همچون حیوان بر اهل خود بیفتد؛ بلكه میان آنان رسولی باشد، سؤال شد: یا رسول الله ! منظور از رسول چیست؟ فرمود: بوسه و صحبت كردن. (به روایت دیلمی در مسند الفردوس، حدیث منكر است.)

در كتاب خلاصة الفتاوىٰ نوشته است: دست زدن مرد و زن به اعضای تناسلی و جاهای شهوت‌انگیز یك‌دیگر جایز است.

3- بسم الله گفتن و خواندن دعا پیش از هم‌بستری؛

این دعا از پیامبر صلىٰ الله علیه وسلم نقل شده است: «بِسْمِ اللَّهِ اللّٰهُمَّ جَنِّبْنَا الشَّیْطَانَ وَجَنِّبْ الشَّیْطَانَ مَا رَزَقْتَنَا»؛ به نام الله، خدایا! ما را از شیطان دور دار و شیطان را در آن‌چه به ما عنایت فرمودی، دور دار. (صحیح بخاری: 3271)

4- مرد پس از انزال كمی تاخیر كند:

تا زن كاملا ارضاء بشود؛ چه بسا انزال وی به تأخیر می‌افتد؛ در كتاب المغنی نوشته: فلا یعجلها حتی تقضی حاجتها؛ مرد زن را بشتاب وا ندارد تا آنكه زن حاجت خود را برآورد.

5- هم‌بستری به قدر تحمل زن:

در كتاب الدر المختار آمده است:‌ «لو تضررت من كثرة‌ جماعه لم تجز الزیادة علىٰ قدر طاقتها»؛ اگر زن از كثرت مجامعت مرد متضرر می‌شود مجامعت بیش از توانایی زن جائز نیست.

بنابر این مرد به قدر توانایی زن كفایت كند و ورنه زن دیگر بگیرد و مرد باید به قدر كفایت زن جوابگو باشد؛ زیرا عفیف و پاك‌دامن درآوردن زن بر مرد واجب است. (احیاء العلوم)

6- هم‌بستری در خلوت:

هم‌بستری باید از سمع و نظر مردم به دور باشد و مناسب است كه زیر چادر یا ملافه انجام گیرد. پیامبر صلىٰ الله علیه وسلم می‌فرماید: «إِذَا أَتَىٰ أَحَدُكُمْ أَهْلَهُ فَلْیَسْتَتِرْ، وَلا یَتَجَرَّدَان تَجَرُّدَ الْعِیرَیْنِ»؛ وقتی یكی از شما می‌خواهد با همسرش مجامعت كند، پس خود را بپوشاند و زن و مرد هم‌چون برهنگی دو الاغ، خود را عریان نكنند. سنن (ابن ماجه: 1921؛ سند آن ضعیف است.)

این حدیث ضعیف است و امر به پوشش در حال مجامعت وظیفه اخلاقی است، ورنه زن و مرد می‌توانند به صورت برهنه یك‌دیگر را ببینند، از ابن عمر رضی الله عنهما جواز آن جهت ازدیاد تلذذ نقل شده است. (رد المحتار: 5/243)

7-عدم استقبال قبله:

هنگام هم‌بستری رو به قبله نكند. عمرو بن حزم و عطا آن را مكروه قرار داده‌اند. (المغنی: 7/228)

8- عدم تکلم زیاد:

در اثنای هم‌بستری زیاد صحبت نكند كه مكروه است. (المغنی: 7/228)

9- صورت‌های هم‌بستری:

دین اسلام شیوه‌ی خاصی را در مجامعت لازم قرار نداده و آن را به دل‌خواه زوجین واگذار نموده است. فقط فریضه‌ی اسلام در این است كه مجامعت در قُبُل (سوراخ جلویی) باشد.

عن ابن عباس أن أناسا من حمیر أتوا النبی صلىٰ الله علیه و سلم یسألونه، فقال رجل منهم: إنی أحب النساء وأحب أن آتی امرأتی مجبیة، فكیف ترىٰ فأنزل الله تعالىٰ: «نساؤكم حرث لكم فأتوا حرثكم أنىٰ شئتم.» فقال رسول الله صلىٰ الله علیه وسلم: «ائتها مقبلة ومدبرة إذا كان ذٰلك فی الفرج»؛ ابن عباس می‌فرماید: گروهی از قبیله‌ی حمیر نزد رسول خدا صلىٰ الله علیه وسلم آمدند تا از او بپرسند. مردی از آنان گفت: من زنان را دوست دارم و دلم می‌خواهد با همسرم در حالی كه دست ها و زانوهایش را به زمین زده مجامعت نمایم، چه می فرمایی؟ خداوند متعال این آیه را نازل نمود: «نساؤكم حرث لكم فأتوا حرثكم أنىٰ شئتم»؛ همسران‌تان كشت شما هستند، به كشت خویش به هر شكلی كه می‌خواهید درآیید. رسول خدا صلىٰ الله علیه وسلم فرمود: با زن خود در حالی كه رویش به سوی تو یا پشتش به سوی تو باشد هم‌بستری كن، به شرطی كه هم‌بستری در فرج (سوراخ جلوی) باشد. (معجم الأوسط طبرانی: 3283)

برترین شیوه در هم‌بستری:

ابن قیم می‌نویسد: بهترین شیوه‌ی هم‌بستری این است كه زن زیر و مرد بالا باشد. در حدیث به زن فراش گفته شده و این با پایین بودن زن سازگار است و در قرآن به مرد قوّام گفته شده است و بالا بودن وی از تكمیل قوام‌بخشی مرد به زن است.

و حدیث: «إِذَا جَلَسَ بَیْنَ شُعَبِهَا الأَرْبَعِ»؛ وقتی مرد میان دست و پای زن (برای مجامعت) بنشیند، بر همین شیوه دلالت دارد. (صحیح مسلم: 349)

بدترین شكل هم‌بستری:

ابن قیم می‌نویسد: بدترین شكل هم‌بستری این است كه مرد پایین و زن بالا باشد، این روش خلاف فطرت نر و ماده و بیماری‌زاست.

10- استحباب وضو جهت تكرار عمل جنسی:

پیامبر صلىٰ الله علیه وسلم فرمود: «إِذَا أَتَىٰ أَحَدُكُمْ أَهْلَهُ ثُمَّ أَرَادَ أَنْ یَعُودَ فَلْیَتَوَضَّأْ»؛ وقتی یكی از شما با زنش مجامعت كرد و سپس خواست كه عودت كند، وضو بگیرد. (صحیح مسلم: 308)

11- وجوب غسل پس از عمل جنسی:

هنگامی كه كلاهك آله‌ی مرد در شرم‌گاه زن داخل شود، غسل بر مرد و زن واجب می گردد، چه انزال بشوند، یا نشوند؛ چنان‌كه پیامبر صلىٰ الله علیه وسلم می‌فرماید: «إِذَا جَلَسَ بَیْنَ شُعَبِهَا الأَرْبَعِ وَمَسَّ الْخِتَانُ الْخِتَانَ فَقَدْ وَجَبَ الْغُسْلُ»؛ وقتی مرد میان دست و پای زن (برای مجامعت) بنشیند و كلاهك آله‌ی او در شرمگاه زن غائب شود، غسل واجب است. (صحیح مسلم: 349)

..............................................
نویسنده: عبدالحكيم سيدزاده
منبع: سنت آنلاین