« وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » مـؤمنان را نسزد كه همگي بيرون روند (‌و براي فراگرفتن معارف اسلامي عازم مراكز علمي اسلامي بشوند)‌. بـايد كـه از هر قوم و قبيله‌اي‌، عدّه‌اي بروند (‌و در تـحصيل علوم ديني تلاش كنند) تا با تعليمات اسلامي آشنا گردند، و هنگامي كه به سوي قوم و قبيلۀ خود برگشتند (‌به تعليم مـردمـان بـپردازنـد و ارشـادشان كنند و) آنـان را (‌از مخالفت فرمان پروردگار) بترسانند تا خودداري كنند

ابن هشام | سیمای بزرگان 28 تير 1389
ابن هشام (م 708 هـ ـ ت 762 هـ )

ابومحمد عبدالله جمال الدین بن یوسف بن احمد بن عبدالله بن هشام الانصاری المصری

در ماه ذوالقعده در شهر قاهره متولد شد. او ابتدا کتب مذهب شافعی را نزد علما خواند سپس به مذهب حنابله روی آورد.

وی در علم نحو پیشرو بود ابن خلدون در مورد او می گوید: مازلنا ونحن بالمغرب نسمع أنه ظهر بمصر عالم بالعربیة یقال له ابن هشام أنحی من سیبویه.

تألیفاتش:

شرح قطرالندی وبل الصدی ، الإعراب ، شذور الذهب ، مغنی اللبیب ، التذکرة ، شرح قصیدة بانت سعاد ،
بازديد:1993| نظر(0)

نظرسنجی

عالي
خوب
متوسط
می پسندم


آمار بازدیدکنندگان
جستجو در سایت