امام طبری (م 224 هـ ـ ت 310 هـ )

ابوجعفر محمد بن جریر بن یزید بن خالد طبری

در آمل طبرستان متولد شد هفت ساله بود که قرآن را حفظ کرد و در نه سالگی حدیث می نوشت .

پدرش در خواب دید که او جلو رسول الله راه می رود ودر دستش سنگهایی است که پرتاب می کند تعبیر کننده خواب به پدرش گفت که فرزندت اگر بزرگ شود ناصح وعالم در دین خواهد شد پس پدرش حرص بیشتری بر گماشتن او به کسب علم پیدا کرد

طبری بعد از مدتی که در آمل کتابت حدیث می نمود به ری رفت و در آنجا از محمد بن حمید رازی کسب علم نمود سپس به بغداد رفت وبعد از آن به بصره اما بعدها دوباره به بغداد بازگشت وشروع به تدریس کرد . او سفرهایی به مصر وشام نیز داشت .

طبری به مشیت واراده خداوند بسیار معتقد بود لذا در اظهار حق شجاعت غیر قابل وصفی داشت و از سرزنش ملامت گران هراسی نداشت.

تالیفات:

تاریخ طبری ـ تفسیر طبری ـ آداب المناسک ـ آداب النفوس ـ احادیث غدیر خم ـ البسیط ـ تهذیب الآثار ـ جامع البیان عن تأویل آی القرآن ـ الجامع فی القراآت ـ ذیل المذیل ـ المسترشد ـ مختصر الفرائض ـ اختلاف علماء الأمصار ـ تاریخ الرجال ـ المحاضر والسجلات ـ التبصیر ـ عبارة الرویا ـ الفضائل .